مهر آمد و بوی ماه مهر باز شدن مدارس را به همراه دارد .
 بی ربط ندیدم  شعر زیر را را که در بر دارنده ی
خاطرات بسیاری است را یادداشت نمایم
                                 
                                          یار دبستانی من
                    
                یار دبستانی من                          با من و همراه منی
                چوب الف بر سر ما                       بغض من و آه منی 
                                     حک شده اسم من و تو
                                     رو تــن این تخته سیــاه
                                     ترکــه ی بیـداد و ستــم
                                     مونــده هنوز رو تــن مـا
             دشت بی فرهنگی ما                     هرزه تموم علفاش
             خوب اگه خوب بد اگه بد                   مرده دلای آدماش
                                     دست من و تو باید ایـن
                                      پرده هـــا رو پاره کنـــه 
                                      کی می تونه جزمن و تو 
                                      درد ما رو چـــاره کنــــــه 
 یار دبستانی من 
 یار دبستانی من
 یار دبستانی من                                 
.
.
.
.                                 

ز زندان خلق را آزاد کردم
روان عاشقان را شاد کردم

دهان اژدها را بردریدم
طریق عشق را آباد کردم

ز آبی من جهانی برتنیدم
پس آنگه آب را پرباد کردم

ز شادی نقش خود جان می دراند
که من نقش خودش میعاد کردم

ز چاهی یوسفان را برکشیدم
که از یعقوب ایشان یاد کردم

چو خسرو زلف شیرینان گرفتم
اگر قصد یکی فرهاد کردم

زهی باغی که من ترتیب کردم
زهی شهری که من بنیاد کردم

جهان داند که تا من شاه اویم
بدادم داد ملک و داد کردم

جهان داند که بیرون از جهانم
تصور بهر استشهاد کردم

چه استادان که من شهمات کردم
چه شاگردان که من استاد کردم

بسا شیران که غریدند بر ما
چو روبه عاجز و منقاد کردم

خمش کن آنک او از صلب عشق است
بسستش اینک من ارشاد کردم

ولیک آن را که طوفان بلا برد
فروشد گر چه من فریاد کردم

مگر از قعر طوفانش برآرم
چنانک نیست را ایجاد کردم

برآمد شمس تبریزی بزد تیغ
زبان از تیغ او پولاد کردم


                                حضرت مولانا
فرستنده:شاهد

صدای پای سکوت

بگو برای تپیدن چقدر باید داد؟
برای خوب دویدن چقدر باید داد؟

به بارگاه خدا می برند روح مرا
برای دیر رسیدن چقدر باید داد؟

درون گور٬ خودم را به چشم می بینم
در آرزوی ندیدن چقدر باید داد؟

مرا ازین قفس زندگی رها نکنید
به خاطر نپریدن چقدر باید داد؟

میان بودن و رفتن کدام سهم من است؟
برای قرعه کشیدن چقدر باید داد؟

بدان که گرگ صفت نیستم٬ من انسانم
ولی برای دریدن چقدر باید داد؟

صدای پای نبودن٬ سکوت قلب من است
برای نغمه شنیدن چقدر باید داد؟

درون سینه اگر جای زندگی خالی است 
بگو برای تپیدن چقدر باید داد؟ 

                                             نغمه رضایی

  دل و دماغ نوشتن دیگر ندارم درست دو هفته گذشته یکی
ازدوستانم پس از یک هفته بستری در بیمارستان ــ مرگ مغزی در سانحه
تصادف ــ جهان را ترک گفت . بسیار تاسف بار بود٬ ولی چه نیکو بود اگر
پدر و مادرش رضایت می دادند که قلب او درسینه ی دیگری بتپد٬ اما نه٬
من که جای پدر و مادر او نیستم .آنها همیشه چشم به راه معجزه بودند
نمی توانستند مرگ فرزندشان را ببینند٬ معجزه ای رخ نداد ٬ ولی این
معجزه می توانست برای مادری که برای فرزندش قلب می خواست ٬برای
مردی که برای همسرش کلیه می خواست و برای...رخ دهد.
   این اتفاق مرا برآن داشت تا پس مدتی تحقیق در اینترنت نام یک سایت
 ـ  www.iran-ehda.com -را پیدا کنم . شاید چنین اتفاقی برای من نیز رخ دهد.
با عضو شدن در این سایت که وابسته به دانشگاه  شهید بهشتی است
توانستم کارت عضویت دریافت نمایم تا  اگر در چنین وضعیتی قرار گرفتم
دیگر احتیاج به رضایت دیگران نباشد وپزشکان خودشان اقدام نمایند. 
شما هم اگر دوست داشته باشید می توانید به این سایت مراجعه نمایید.

http://www.iran-ehda.com