رفتم و بار سفر بستم.

 

علی تجویدی، استاد برجسته موسیقی صبح چهارشنبه 24 اسفند  بر اثر ایست قلبی در منزل شخصی خویش درگذشت.   

                                                                                                                                            

تجویدی  سال 1298 شمسی در تهران متولد شد،پدر تجویدی تار را نزد درویش خان فرا گرفته بود. اوکم کم علی را با این ساز آشنا ساخت ، وی نواختن فلوت و نت موسیقی را نزد آقای ظهیرالدینی آموخت وسپس ویلن را ابتدا نزد آقای سپهری آموخت و مدت دو سال نزد استاد حسین یاحقی به فرا گرفتن ردیف های موسیقی ایرانی مشغول گردید. وی پس از چندی به کلاس استاد ابوالحسن خان صبا رفت و مدت هشت سال نزد ایشان به آموختن ویلن و سه تار همت گمارد و بنا به توصیه صبا برای تکمیل تکنیک نواختن ویلن و آشنایی با موسیقی غرب ، چند سالی را نزد ملیک آبراهیمیان و بابگن تامبرازیان رفت. ..

علی تجویدی به حق یکی از بزرگترین آهنگسازان معاصر این سرزمین است که شاهکارهای بیشماری در پهنه هنر موسیقی از خود به یادگار بر جای نهاده ، ترانه های پرآوازه و دلنشین او که در آرشیو برنامه های (( گلها )) ضبط و نگاهداری شده یکی از میراث های گرانبهای هنر این مرز و بوم است .

ترانه هایی چون : مراعاشقی شیدا  ،  شیرین بر ، آزاده ام،  آتش کاروان ،  نه همزبانی ، دیدی که رسوا شد دلم ،  صبرم عطا کن ، پشیمانم و صدها ترانه پر آوازه و پربار دیگر که هر یک یادآور خاطره یی از گذشته های هنری این استاد ارجمند است . آثاری که نمایانگر استعداد شگرف و متعالی او در هنر آهنگسازی است که یاد آن هیچگاه از خاطر هنردوستان و شیفتگان عالم موسیقی اصیل ایرانی بیرون نخواهد شد .

                                           روحش شاد

                                               و یادش همواره جاودان باد.

 رفتم        رفتم

رفتم و بار سفر بستم.

با تو هستم هر کجا هستم.

از عشق تو جاودان، ماند ترانه ی من

با یاد تو زنده ام،عشقت بهانه ی من

پیدا شود چو ماه نو،

یک شب به خانه ی من

رفتم و بار سفر بستم.

با تو هستم هر کجا هستم.

آهم را می شنیدی،

به حال زارم می رسیدی

نازت را می خریدم،

تو ناز من را می کشیدی.

به خدا که تو از نظرم نروی

چو روم ز برت،زبرم نروی

رفتم و بار سفر بستم.

با تو هستم هر کجا هستم.

اگر مراد ما برآید،چه شود؟

شب فراق ما سرآید، چه شود؟

به خدا کس زحال ما خبر نشد

که به جز غم نصیبم از سفر نشد.

نروی یک نفس ز پیش چشم من

که به چشمم به جز تو جلوه گر نشد.

رفتم و بار سفر بستم.

با تو هستم هر کجا هستم.

 

  رفتم     رفتم

       رفتم       رفتم

 

 

شعر: نواب صفا

آهنگ : زنده یاد تجویدی

خواننده : زنده یاد هایده