تقدیم به شاهد عزیز ـ همراه همیشگی ـ و همه ی آزادگان
فلک را جور٬بی اندازه گشتست
جهان را رسم وآیین ٬تازه گشتست
هزار امروز هم آواز زاغ است
گل از بی رونقی ها خار باغ است
نه خندان غنچه نه سرو از غم آزاد
نه گل خرم نه بلبل خاطرش شاد
غم دیرینه گر در سینه داری
چه غم گر باده ی دیرینه داری
دو چیز انده برد از خاطر تنگ
نی خوش نغمه و مرغ خوش آهنگ
فلک را عادت دیرینه اینست
که با آزادگان دایم به کین است
میرزا نصیر اصفهانی(قرن۱۲)
salam tabrik migam khili ghashang bod be ma ham sar bezanid khoshhal misham bye
FARID
اگر .....
فلک را عادت دیرینه اینست
که با آزادگان دایم به کین است
بیایم ایمان بیاوریم........ایمان آوریم به پایداری دشتهای لبریز از شقایق .....به زیر تازیانه ی بی امان طوفان
ز زندان خلق را آزاد کردم
روان عاشقان را شاد کردم
دهان اژدها را بردریدم
طریق عشق را آباد کردم
ز آبی من جهانی برتنیدم
پس آنگه آب را پرباد کردم
ز شادی نقش خود جان می دراند
که من نقش خودش میعاد کردم
ز چاهی یوسفان را برکشیدم
که از یعقوب ایشان یاد کردم
چو خسرو زلف شیرینان گرفتم
اگر قصد یکی فرهاد کردم
زهی باغی که من ترتیب کردم
زهی شهری که من بنیاد کردم
جهان داند که تا من شاه اویم
بدادم داد ملک و داد کردم
جهان داند که بیرون از جهانم
تصور بهر استشهاد کردم
چه استادان که من شهمات کردم
چه شاگردان که من استاد کردم
بسا شیران که غریدند بر ما
چو روبه عاجز و منقاد کردم
خمش کن آنک او از صلب عشق است
بسستش اینک من ارشاد کردم
ولیک آن را که طوفان بلا برد
فروشد گر چه من فریاد کردم
مگر از قعر طوفانش برآرم
چنانک نیست را ایجاد کردم
برآمد شمس تبریزی بزد تیغ
زبان از تیغ او پولاد کردم
(مولانا)
سلام
کجایی ؟ کم پیدا شدی ........
besiar weblog jalebi dari ba ejaze chand ta az sher ha ro print kardam ke hefz konam ya estefade:)