مهر آمد و بوی ماه مهر باز شدن مدارس را به همراه دارد .
بی ربط ندیدم شعر زیر را را که در بر دارنده ی
خاطرات بسیاری است را یادداشت نمایم
یار دبستانی من
یار دبستانی من با من و همراه منی
چوب الف بر سر ما بغض من و آه منی
حک شده اسم من و تو
رو تــن این تخته سیــاه
ترکــه ی بیـداد و ستــم
مونــده هنوز رو تــن مـا
دشت بی فرهنگی ما هرزه تموم علفاش
خوب اگه خوب بد اگه بد مرده دلای آدماش
دست من و تو باید ایـن
پرده هـــا رو پاره کنـــه
کی می تونه جزمن و تو
درد ما رو چـــاره کنــــــه
یار دبستانی من
یار دبستانی من
یار دبستانی من
.
.
.
.
اول اینکه مرسی آپ کردی. من اومدم کانمت بزارم که آپ کنی .
دوم اینکه امروز در این دیار غربت تصادفی به سایتی بر خوردم که سرود ( یار دبیستانی من ) را برای موسیقی متنش انتخاب کرده بود و من از صبح تا الان تقریبا ۱۰ باری به این سرود گوش دادم و هنوز خسته نشدم.
سوم اینکه به این میگن برخورد نزدیک از نوع سوم یا به اصطلاح شیرین خودمون : دل به دل راه داره.
سربلند باشی هم وطنم
سلام همسایه.
مثل اینکه خیلی وقت از حال هم خبر نداریم.
در هر صورت منم این شعر رو خیلی دوست دارم. راستی این با کمی تغییر برای احمدینژاد درست کردن. (بیچاره شاعرش)
موفق باشی
سلام
خوبی؟
پیدات نیست!!!!
چه خاطره هایی که من از این آهنگ دارم.
یه سر بیا اون ورا .....